Twee sterren aan de hemel,
Vervlochten in het zwart,
Zo ijl en met glinstering,
Getroffen in het hart.
Twee donker rode sterren,
Je kijkt je hebt geen keus,
Je voelt een vaag verlangen,
Heel vreemd my sterieus
Twee sterren aan de hemel,
En koel de weidsheid van het land,
Daar stromen tranen in je ogen,
Heel plots door liefde over mand.
Twee harten samen,twee harten samen
Die elkaar weten te warmen
Dit is wat ze liefde noemen
Dit is waar over zo veel mensen noemen
Maar al de warmte na lange jaren is
Verdwijnen blijf dan niet treuren en
Wenen
Zorg dat je weer met een vrij hart van
Het leven kan genieten
Zodat iemand jou hart met warmte kan begieten
Ook al is het in het begin moeilijk en
Treurig,
Als je weer iemand tegen komt die jou
Kan raken word je weer fleurig
Dan zie jij de zon weer schijnen
En alle wolken verdwijnen
Zorg altijd dat je eerst met je zelf in vrede
Bent
Voor dat iemand kan zeggen dat hij jou
Echt kent.